کار

کار این جمعیت که در سن کار است. سیزده سال بیست- فصل اول مقاله یک بخش دو به ذکر است که کار هر افرادی که قادر به انجام کار به منظور تولید کالا یا خدمات بهتر به نیازهای خود و یا به جامعه استیک طرح کلی از جمعیت یک کشور به دو گروه تقسیم شدند یعنی کار و کار نمی کند. جمعیت به عنوان نیروی کار اگر جمعیت است که وارد سن کار است.

محدودیت سنی از نیروی کار در اندونزی است که پانزده سال - سال است.

با توجه به این درک هر کسی که قادر به کار در مجموع به عنوان یک نیروی کار.

وجود دارد بسیاری از نظرات در مورد سن نیروی کار وجود دارد ذکر است بیش از هفده سال نیز وجود دارد یک اشاره در بالای بیست سال حتی وجود دارد ذکر است در بیش از هفت سال از آنجا که کودکان خیابانی در حال حاضر شامل نیروی کار است.

کارگری است که کل میزان جمعیت که در نظر گرفته شده قادر به کار و قادر به کار کردن اگر هیچ تقاضا وجود دارد ، با توجه به قانون کار آنها به عنوان نیروی کار یعنی کسانی که سن بین پانزده سال تا سال است. کار نمی کند کسانی هستند که در نظر گرفته شده و نه قادر و نه مایل به کار اگر چه وجود دارد یک درخواست کار. با توجه به قانون کار ندارد سیزده سال بیست- آنها مقیم خارج از این سن یعنی کسانی که در سن زیر پانزده سال هستند و بیش از سن سال است. نمونه هایی از این گروه در حال بازنشستگان و سالمندان (افراد مسن) و کودکان است.

نیروی کار است که از مولد جمعیت سن - سال است که در حال حاضر دارای یک شغل است اما به طور موقت و نه کار و نه به طور فعال به دنبال اشتغال است.

نه در نیروی کار هستند کسانی که در سن ده سال و بیش از این که فعالیت های رفتن به مدرسه, مراقبت از خانواده و.

نمونه هایی از این گروه عبارتند از: تحصیل نیروی کار نیروی کار که دارای یک تخصص یا مهارت در یک زمینه خاص از طریق مدرسه یا آموزش و پرورش رسمی و غیر رسمی. به عنوان مثال: وکلا و پزشکان و معلمان و دیگران. به خوبی آموزش دیده نیروی کار نیروی کار است که دارای تخصص در زمینه از طریق تجربه کاری. نیروی کار ماهر مورد نیاز است تمرینات بارها و بارها تا به عنوان استاد این کار است. به عنوان مثال: داروسازان جراحان مکانیک و دیگران. کار است نه تحصیل کرده و آموزش دیده ترین نوکر کار فقط با تکیه بر قدرت به تنهایی. نمونه: کارگران دربانان دام های اهلی و کیفیت کار در یک کشور تعیین می شود با مشاهده سطح آموزش و پرورش کشور است. بسیاری از کار در اندونزی در سطح آموزش و پرورش است که هنوز هم کم است. این منجر به تسلط بر علم و فناوری به پایین است. عدم تسلط بر علم و فناوری منجر به بهره وری پایین نیروی کار به طوری که این تاثیر می گذارد کیفیت تولید کالا و خدمات است. افزایش تعداد نیروی کار است که افست شده توسط گسترش زمینه کار را انجام خواهد داد این بار برای اقتصاد است. نیروی کار است که جایگزین در اشتغال منجر به بیکاری است. در حالی که انتظارات دولت از افزایش تعداد تعداد نیروی کار می تواند نیروی محرکه توسعه اقتصادی است. بسیاری از کار در اندونزی است که در جزیره جاوا.

در حالی که در مناطق دیگر است که هنوز هم کمبود نیروی کار به ویژه به کشاورزی و کشت و زرع و جنگلداری.

بنابراین در جزیره جاوا, بسیاری از, بیکاری, در حالی که در دیگر مناطق هنوز هم وجود دارد بسیاری از منابع طبیعی موفق و مطلوب است. شروع بحران اقتصادی در اندونزی منجر به این صنعت در اندونزی تجربه رول.

به عنوان یک نتیجه بیشتر نیروی کار است کار متوقف شد.

علاوه بر این بسیاری از شرکت های خارج از کسب و کار و در نتیجه ضیق در این زمینه کار می کنند. از سوی دیگر کل نیروی کار همچنان رو به افزایش است. در نتیجه بیکاری بیشتر و بیشتر خواهد شد.