قانون کار در اندونزی

سیزده سال بیست- در کار است

کار در زبان های دیگر شناخته شده توسط کارگر و یا کارگران و کارمندان است که اساسا انسان با استفاده از قدرت از توانایی خود را برای دریافت یک پاسخ در قالب درآمد یا پول یا هر شکل دیگر, به, کارفرما, کارفرمایان, و یا هر کارفرماکارگران باید حقوق و تعهدات که در آن حقوق کارگران اصلی برای دریافت درآمد و بدهی در قالب کار بر روی یک بخش از کار ارائه شده توسط کارفرما. بنابراین حقوق و وظایف کارگران یکدیگر همپوشانی ندارند و یکدیگر را به نقض آن لازم است وجود یک نظم حقوقی تنظیم حقوق و تعهدات کارگر یا به اصطلاح قانون کار است. قانون کار با توجه به پروفسور امام یک استاد قانون کار در دانشگاه اندونزی است"مجموعه ای از قوانین نوشته شده و یا نه مربوط به یک حادثه که در آن یک فرد با این نسخهها کار بر روی شخص دیگری دریافت پاداش". هنوز هم با توجه به قانون کار دارای دو ذات است: حقوقی و جامعه شناختی است. قضایی کارگری رایگان است اما در جامعه کارگری است. بنابراین کارگران باید استقلال در حقوقی که به معنی آن نیاز به همان موقعیت در مقابل قانون با کارفرما اما در جامعه موقعیت کار -هماهنگی با کارفرما که در آن کارفرما قدرت به حکومت کارگری و مجموعه شرایط اشتغال و وضعیت کار. سازمان ملل متحد به عنوان سازمان از کشورهای جهان نیز با توجه به مسائل مربوط به قانون کار یکی از آنها را با تاسیس سازمان بین المللی کار که جای این موضوع کار بین المللی و به طور مستقیم تحت سازمان ملل متحد است. در اندونزی, قانون جدید در مورد کار در نظر گرفته شده توسط دولت پس از دوره اصلاحات است. در نظم جدید, جنبش اتحادیه های کارگری و اتحادیه ها واقعا محدود است. در آن زمان کار سازمان است که تنها محدود به یک سازمان تنها یعنی (همه اندونزی اتحادیه کارگران) که در آن به طور خودکار وجود دارد هیچ کار سازمان است که سازماندهی و مبارزه برای حقوق و تعهدات از زايمان بر اساس زمینه کار خود را در جزئیات. در آن زمان حل و فصل الگوی روابط صنعتی و تعهدات حقوق کارگران در نظر گرفته شده است ناعادلانه و سرکوب است. یک مورد در نقطه است که ارتش به طور مستقیم درگیر و حتی با توجه به اختیارات شرکت کنند و بخشی از حل و فصل الگوی روابط صنعتی. یکی از کارگران مورد شناخته شده بودند در این زمان آن است که یک مورد از در سال. پس از اصلاح قانون کار باز عرض فعلی دموکراسی و تجربه یک تغییر اساسی یا تنظیم سیاسی ایدئولوژیک و حتی اقتصاد جهانی است. روند صنعتی شدن به عنوان بخشی از حرکت تاریخی اقتصاد سیاسی یک ملت در توسعه آن شروع به درو شتاب. قوانین کار حداقل یک کاهنده از تضاد منافع بین کارگران و کارفرمایان در یک بار. حتی به عنوان شوک از جنگ است و نه مطلوب در حال اجرا در واقع مناسب انواع اصولی کار است که باید دیگر نیازی به بحث می توان خاموش توسط قانون برای ابراز مخالفت اصولی حقوق.

در تنظیم و مقررات قوانین کار و سپس پیدا کردن شتاب با نمایندگی یک بسته از قانون کار: قانون هیچ.

سیزده سال بیست- اشتغال خواهد شد مورد بحث در اینجا."کارگران کسانی هستند که کار و دریافت دستمزد یا پاداش در فرم دیگر کارفرما فرد افراد و اشخاص حقوقی و یا دیگر بدن که به استخدام نیروی انسانی توسط آنها پرداخت دستمزد و یا پاداش در فرم دیگر دستمزد حقوق کارگران و یا کارگرانی که پذیرفته شده و در فرم از پول به عنوان پاداش از کارآفرین و یا کارفرما و کارگر یا کارگران تعریف قرارداد کار دستمزد کارگران باید مطابق با حداقل دستمزد است نسبتا تعیین شده توسط دولت های محلی از محل کار به منظور پاسخگویی مناسب و معقول امرار معاش برای بشریت ارتباط با اشتغال رخ می دهد به دلیل حضور یک نوشته استخدام توافق بین کارفرما با کارگر و یا کارگران و اشتغال توافق شد بر اساس توافقنامه توانایی انجام اقدامات قانونی از این توافق و کار داده است خلاف قانون و نظم عمومی و نجابت". و در جایی که قرارداد منقضی خواهد شد اگر حداقل یکی از شرایط زیر:"دهنده کار ممنوع است به استخدام یک کودک است. استثنا برای کودکان بیش از سن سیزده سال ممکن است انجام کار نور با شرایط زیر است: ساعت کار در اکثر سه ساعت کردم اجازه از پدر و مادر کار انجام شده است در طول روز و نه قطع مدرسه زمان دریافت دستمزد بهداشت و ایمنی در محل کار و روابط کاری کارفرمایان ممنوع است از به کارگیری زنان باردار با توجه به توصيه پزشک خطرناک است برای ایمنی از رحم و خود را کارفرما باید شرایط زمان یعنی حداکثر چهل ساعت در هفته که در آن حداکثر از هفت ساعت در روز و شش روز کار در هفته و حداکثر هشت ساعت در هر روز هنگامی که وجود دارد و پنج روز کار در هفته"است."هنگامی که وجود دارد بیش از ساعت کار باید بر اساس رضایت کارگران و در اکثر سه ساعت در روز و چهارده ساعت در هفته است. علاوه بر این کارفرما موظف به پرداخت دستمزد اضافه کاری در مقدار مقرر با تصمیم وزیر کارفرما موظف است به زمان استراحت و مرخصی به کارگران است. شکستن زمان در طول ساعات کار به مدت حداقل نیم ساعت بعد از کار متوالی چهار ساعت. در حالی که بقیه هفته است که یک روز هنگامی که وجود دارد شش روز کار در هفته و دو روز از زمانی که پنج روز کار در هفتهمرخصی سالانه حداقل دوازده روز پس از کارگران کار دوازده ماه متوالی. و یک استراحت حداقل دو ماه انجام شده و در سال هفتم و هشتم به ترتیب یک ماه برای کارگران که مشغول به کار به مدت شش سال در یک ردیف کارفرمایان ملزم به ارائه یک فرصت برای کارگران که انجام عبادت های مورد نیاز خود را از دین"است."زنان کارگر داده قاعدگی را در روز اول و دوم مرخصی زایمان هر روز قبل و بعد از زایمان و مرخصی با حقوق سقط جنین داده شده است مطابق با گواهی پزشک فسخ قرارداد است, فسخ قرارداد ارتباط به دلیل چیزی خاص است که منجر به انقضای حقوق و تعهدات بین کارگر و کارفرما.

در صورت فسخ قرارداد پس از آن کارفرمایان ملزم به پرداخت قطع پرداخت جوایز و جایگزینی حقوق"است."فسخ قرارداد می تواند انجام شود با دلایلی مانند رفتار مجرمانه از کارگران سرزنش شرکت و یا انجام اقداماتی که آسیب های این شرکت است."با توجه به داده ها از آژانس مرکزی آمار, ثبت شده در سال بیست-ده وجود دارد تعدادی از کارگران در اندونزی به آنجا که میلیون نفر است.

با میزان کار آن بسیار است و نقش فراگیر و قانونی همه چیز در مورد کار حیاتی است.

این است مرکب ظهور آزمایشی در مناطق مختلف در اندونزی است که خواسته های همه چیز در مورد کار بهتر دستمزد رفاه سهم اندونزی کارگران در این شرکت ، با تولد عمل هیچ.

سیزده سال بیست- اشتغال حداقل شروع به چتر در مورد کار اگر چه این قانون خود را شامل نمی شود تمام خواسته های رفاه کارگران است. من استدلال می کنند بنابراین از آنجا که در این قوانین وجود دارد اصول مقررات مربوط به نیروی کار است که باید اجرا شده توسط اتحادیه های کارگری و کارفرما. این قانون همچنین در مورد دستمزد کارگران باید بالای ارزش حداقل دستمزد نسبی در هر منطقه با توجه به درآمد از منطقه خود است. اما در واقع هیچ قانونی است. سیزده سال بیست- نشده است به طور کامل به کار گرفته شده توسط بسیاری از شرکت ها در اندونزی. هیچ. سیزده سال بیست- است که در حال حاضر در مورد اشتغال افراد زیر سن قانونی.

طرح کلی و اصلی از قانون ندارد

تعریف کودک در عمل است که زیر سن هجده سال و محرومیت از آزادی مشروط برای کودکان از سیزده سال بود به کار حداکثر سه ساعت در روز است.

اما در واقع بسیار زیر سن سیزده سال که در حال حاضر شاغل در این صنعت به خصوص صنعت کلبه.

آن این نیز مورد استقبال کودکان با اکثریت دلیل فرار از مدرسه و باید تحمل زندگی خانوادگی است. علاوه بر این, آن همچنین بسیاری از کودکان بیش از سیزده سال است که کار بیش از سه ساعت در روز است. ساعات کاری کارگران در اندونزی نیز اغلب یک تخلف از قانون است.

به عنوان یک مثال بسیاری از کارگران در اطراف من که با این نسخهها کار به مدت هشت ساعت در هر شیفت و کار به مدت شش روز در هر هفته.

هنگامی که بالغ بر آنها کار را برای چهل و هشت ساعت در هر هفته و این در حال حاضر به شکستن قانون هیچ. سیزده سال بیست- که در آن هر یک از کارگران حداکثر کار برای چهل ساعت در هفته است. و چهل و هشت ساعت از کار چنین است که شمارش نیست به عنوان اضافه کاری به عنوان آن را باید ذکر شده در قانون هیچ. سیزده سال بیست. برای امتیاز ترک کارفرما نیز به ندرت اعمال یک استراحت طولانی در مطابق با قانون که در آن کارفرما باید هزینه اضافی را برای حداقل دو ماه پس از زايمان به کار برای شش سال است. پایه حقوق و دستمزد کارگران بود که بسیاری از کارفرما می دهد که حقوق و دستمزد به کارگران تحت قوانین حداقل دستمزد نسبی است. آن است که بسیار مواجه می شوند به خصوص در صنعت داخلی است. نه اجرای قانون هیچ. سیزده سال بیست- کامل در روابط بین کارگران و کارفرمایان است تا حدی به دلیل عدم آشنایی کارگران و کارفرمایان در مورد قانون. که در واقع اگر کارگران می دانیم و بدون قرارداد کار که نقض قانون می تواند به ارمغان آورد به عرصه قانون است.

اگر وجود دارد از کارگران که در مورد محتوای این قانون اما قرارداد کار خود را هنوز هم نقض قوانین از قانون بیشتر به این دلیل که کارگران در حال ترس از دست دادن شغل خود به عنوان کارگران احساس بهتر کار فوق محدودیت زمانی و حقوق و دستمزد زیر حداقل دستمزد نسبت به کار کردم.

بنابراین نیاز به آگاهی از کارفرما بنابراین به عنوان نه به بهره برداری کارگران با پاداش است که کمتر از حاکمیت قانون داده شده است. در علاوه بر این به سرزنش قوانین از قانون است که اغلب رخ می دهد بین کارفرمایان و کارگران با توجه به قانون مربوط به اشتغال باید تمدید شود با توجه به این صنعت که شامل کارگران همچنان به رشد می کنند بنابراین باید وجود داشته باشد یک حقوقی چتر همیشه چتر کارفرمایان و کارگران در هر زمان.

یکی از مواردی که اغلب رخ می دهد در پاپوآ تا این زمان است که مردم وجود دارد خواستار شرکت های فعال در پاپوآ به ارائه بخشی از تعدادی از کارگران را به مردم بومی وجود دارد.

این است مرکب راه را تعقیب توسط مردم وجود دارد بسیار سخت و منجر به یک جنایتکار است. من فکر می کنم این باید به شدت در نظر گرفته شده توسط دولت است.